درد دل یک دختر پرسپولیسی
بحث حضور خانم ها در ورزشگاه ها برای تماشای بازی های فوتبال شبیه فیلم های ژاپنی شده است که هر بار که مطرح می شود یک مدت آن را کشدار می کنند و در آخر بی نتیجه باقی می گذارند .
در زیر دردل یک دختر نوجوان ۱۴ ساله که در یکی از سایت های هوادار
پرسپولیس که با همان زبان کودکانه و بی هیچ نشانه ای از تزویر و ریا است را
برای شما عینا در اینجا قرار میدهم باشد که مسئولین محترم و بزرگوار ما در
جهت خواسته این نوجوان دلشکسته ما قدمی بردارند و برای رفع محدودیت حضور
بانوان اقدامی صورت دهند.
شما چه نظری دارید ؟ موافق هستید یا مخالف؟
درود به همه من یه چیزی میخواستم بگم
اقا جان من میخوام برم استادیوم فوتبال ، اخه چرا درب استادیوم ها باید روی
خانمای ایرانی بسته باشه؟ بابا یه کم مارو درک کنین اخه منم خب دلم میخواد
حس رنگ کردن صورتو به خاطر تیمم درک کنم، چرا وقتی مینی بوسای استادیومو
میبینم باید قند تو دلم اب بشه بابا چه اشکالی داره منم از اون کلاها بزارم
سرم؟ عیبش چیه که از ان بوق ها تو استادیوم استفاده کنم؟ اخه دل کی میشکنه
اگه من برم استادیوم و اسم تیممو بلند صدا کنم؟ اگه تیمم برد تو راه برگشت
پرچمشو از شیشه ماشین بیرون بیارم .خدا شاهده که من الان اینارو دارم با
بغض اشک و بدبختی مینویسم شما ارتشیا(ارتش سرخ ، هواداران پرسپولیس ) نظری
ندارین؟ هیچ راه کاری ندارین؟ واسه والیبال رفتند استادیوم!چی شد ها؟ چرا
فوتبال نمیشه چرا چرا چرا؟؟؟؟
*****************************
از نظر تاریخی اولین حضور بانوان در ورزشگاه پس از پیروزی انقلاب در
مقدماتی ۲۰۰۶ آلمان بود که در آن تعدادی از بانوان در ورزشگاه حضور یافته و
هیجان دیدن یک مسابقه هیجان انگیز را تجربه کردند . البته در اوایل سال
۱۳۸۵ آقای محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران با ارسال نامهای به رییس
سازمان تربیت بدنی خواستار فراهم کردن امکانات حضور زنان در ورزشگاهها شد
که با مخالفت مراجع مختلف پرونده آن به کلی بسته شد.
در همین دوران خانم های خبرنگار به منظور پوشش خبری اجازه حضور در
ورزشگاه های کشور را یافتند و این امید در دل ها زنده شد که به زودی مکانی
از استادیوم به خانم ها اختصاص یابد اما اکنون با تدابیر و تمهیداتی که
صورت گرفته حتی خبرنگاران زنی که علاقمند به پوشش خبری این مسابقات هستند
نیز اجازه حضور در استادیوم ها را ندارند!
گر چه مطمئنا استعدادهای بی شماری در زمینه ورزشی نویسی در میان بانوان
وجود دارد این حضور موجبات شکوفایی استعدادهای آنان را فراهم خواهد آورد
وخصوصیت جزئی نگری آنان موجبات اعتلای این ورزش را نیز سبب خواهد شد.
ضمن آنکه این حضور در استادیوم ها ، برای بانوان فوتبالیست و داوران زن نیز می تواند بسیار مفید واقع شود.
برای داوران می تواند به منزله یک کلاس داوری خوب باشد و برای بانوان
فوتبالیست نیز تماشای از نزدیک تکنیک ها به طور حتم روی کیفیت بازی آنان
تاثیر خواهد گذاشت و سطح تیم های فوتبال بانوان را ارتقا خواهد بخشید.
بسیاری از مسئولان جو نامناسب فرهنگی ورزشگاه ها را علت ممانعت از حضور
دختران و زنان دراین اماکن اعلام می کنند. با توجه به اینکه مخاطبان این
رویداد از اقشار مختلف و با فرهنگ های خانوادگی مختلف در ورزشگاه ها حضور
می یابند عده ای براین باورند که برای حضور این قشر از جامعه باید فرهنگ
سازی شود و در جهت سالم سازی ورزشگاه ها تلاش های مدونی صورت گیرد .
البته نقش باشگاه ها در این زمینه برجسته تر از سایر ارگان هاست. شاید همین
حضور بانوان خود یکی از عوامل فرهنگ سازی و کاهش فحاشی ها و نیز کاهش
تنش در بین هواداران تیم ها شود.
حضور خانم ها در ورزشگاه ها به خصوص در میادین فوتبال سبب می شود
سایرتماشاگران ادب را رعایت کنند.به طور مثال در ورزشگاه پیکان شهر جایی که
به تیم فوتبال پیکان اختصاص دارد و این تیم بازی های خود در لیگ برتر را
درآن برگزار می کند خانم های خبرنگار و بانوان ورزشکار باشگاه پیکان می
توانستند در استادیوم حاضر شوند.
این حضور سبب می شد که تماشاگران حتی یک کلمه حرف ناپسند از زبان خارج
نکنند.این تجربه ای است که می تواند برای وزارت محترم ورزش و جوانان مفید
باشد.
نکته قابل توجه اینکه تعداد خانم های حاضر در ورزشگاه به عدد ۱۰ هم نمی
رسید اما حضور این تعداد سبب ایجاد جوی مودبانه در ورزشگاه شده بود .
آنچه مسلم است این است که فوتبال ورزش مورد علاقه ی بسیاری از جوانان کشور است و دختران جوان نیز از این امر مستثنا نیستند.
اکنون حضور در میادین و تماشای بازی های هیجان انگیز فوتبال برای بانوان
کشور به رویایی بدل شده که انگار تا تحقق آن زمان درازی را در پیش رو
دارند.